Rozdział 14

VeeVenea twój pomysł najbardziej przypadł mi do gustu, a to z dwóch powodów, które są wyjaśnione poniżej.

Chyba zdajecie sobie sprawę, że to opko się kończy?

Luis

Minęło kilka dni wypełnionych od rana do wieczora szalonymi pogoniami za Jajem oraz kłótniami z Avgarem. Każdy z nas miał całkowicie odmienne zdanie jak nazwać naszego synka. Po długich debatach zgodziliśmy się na Avis, złożone z członów naszych imion. W języku łacińskim oznaczało ono ptaka. Cała rodzina orzekła, że idealnie psuje dla takiego energicznego, skrzydlatego łobuziaka.

Avgar + Luis = Avis

Avis od rana był jakiś niemrawy, dużo spał i prawie się nie odzywał. Zaniepokojony jego zachowaniem nie opuszczałem go na krok. Wieczorem byłem już prawie pewien, że maluchowi coś dolega. Demona nie było i nie miał mi kto doradzić w tej sprawie. W książkach niczego na ten temat nie znalazłem, chociaż całe popołudnie wertowałem grube tomiszcza, które dostałem od Soni. Jajo leżało w kołysce i dochodziły z niego dziwne chroboty. Podszedłem bliżej i zauważyłem, że skorupka zaczyna pękać. Przestraszyłem się nie na żarty. Spanikowany zadzwoniłem do ciotki, ale okazało się, że gdzieś wyjechała. Po chwili szczelina powiększyła się i pojawiła się w niej maleńka rączka uzbrojona w ostre pazurki. Nie namyślając się dłużej zacząłem delikatnie poszerzać otwór. Nie minął kwadrans i miałem w ramionach swojego synka. Był mniejszy niż ludzkie niemowlę, a z ramion wyrastały mu piękne płowe skrzydełka. Jasne włosy odziedziczył po mnie, a po Avgarze duże,  szkarłatne oczy, które teraz wpatrywały się we mnie z ciekawością. Delikatnie go przytuliłem, był cały pokryty jakąś mazią, która przyjemnie pachniała świeżo  skoszoną trawą. Postanowiłem umyć i ubrać golaska, żeby mi się nie przeziębił. Zabrałem go do łazienki i napuściłem wody do wanny. Wstawiłem do środka leżaczek dla niemowląt. Położyłem na nim Avisa, który zaczął radośnie gruchać  i zobaczyłem pierwszy słodki uśmiech na jego zarumienionej buzi.

- Teraz bądź grzeczny. Tatuś cię umyje – wziąłem gąbkę i zacząłem ostrożnie zmywać z niego maź. Niestety zupełnie mnie nie posłuchał, zaczął wić się na wszystkie strony i machać nóżkami. Po chwili byłem cały mokry, a ten mały drań kwiczał z uciechy. Rozebrałem się do bokserek, które bardzo szybko również zaczęły ociekać wodą i kontynuowałem swoje zajęcie. Avis nadrabiał właśnie cały dzień. Wprost tryskał energią. Bawił się w wodolot. Teraz nie tyko ręce i nogi poszły w ruch, pomagał sobie jeszcze skrzydłami. Chciałem go złapać, ale poślizgnąłem się na mydle i zrobiłem widowiskowy szpagat. Bokserki pękły mi na tyłku i pojawiła się na nich duża dziura przez którą widać było moje pośladki. Nie miałem jednak czasu teraz się tym zajmować. Mały wystartował jak odrzutowiec i przez otwarte drzwi łazienki rzucił się do ucieczki. Zabrałem ręcznik i pognałem się za nim. Rozpoczęła się szalona gonitwa po korytarzach zamku. Przez ostatnie dni nabrałem trochę wprawy w lataniu, ale daleko mi było do tego smyka. Pogwizdywał i wyczyniał w powietrzu niesamowite ewolucje. Zobaczyłem z daleka jak do holu wchodzi Avgar z Legolasem. Avis zatoczył nad nimi kółko, wydał z siebie bojowy bulgot  i nagle na głowę elfa poleciał cieniutki strumyczek moczu. Mężczyzna kwiknął i rzucił się do ucieczki, a maluch wydał tryumfalny pisk.

- To nasz synek? Niesamowite – roześmiał się demon i zwinnie złapał mokrego golaska. – Lui, dlaczego trzymasz się za pupę i jesteś tylko w majtkach? Coś cię boli?

- Eee, to może ja lepiej pójdę się ubrać – zarumieniłem się i starałem nie odwracać do niego tyłem. Podałem mu ręcznik, a on owinął nim malucha. Demon wziął ze stojącego nieopodal stolika książkę. Niespodziewanie rzucił nią we mnie, a ja głupi odruchowo ją złapałem puszczając bokserki. Na widok moich nagich pośladków demon zagwizdał przeciągle, a jego szkarłatne oczy zapłonęły.

- Kochanie, ten nowy strój bije wszystkie poprzednie na głowę – oblizał się lubieżnie i wyciągnął rękę, żeby mnie pomacać.

- Czego ty uczysz to niewinne dziecko! – warknąłem na niego i pobiegłem po schodach na piętro. Niestety Avgar był o wiele szybszy ode mnie, cały czas czułem jego oddech na karku i słyszałem cichy chichot. Najwyraźniej drań doskonale się bawił. Wpadłem do garderoby w swojej sypialni i zamknąłem się na klucz. Wciągnąłem na siebie pierwsze lepsze gatki, które mi wpadły w ręce i jakieś stare sprane jeansy. Jeszcze luźna koszulka i byłem gotowy. Jak tylko wszedłem do pokoju usłyszałem oburzony bulgot leżącego na łóżku Avisa. Demon pochylał się nad nim i usiłował ubrać go w śpioszki. To była naprawdę urocza scenka. Potężny mężczyzna pochylał się nad rozbrykanym dzieckiem, które gulgocząc wesoło ze wszystkich sił utrudniało mu zadanie. Demon uśmiechał się i widziałem na jego twarzy tyle ciepła, że oczy natychmiast mi zwilgotniały. Kiedy go poznałem był wyniosłym, chłodnym mężczyzną skłonnym do rozwiązywania wszystkich problemów w sposób siłowy. Wzbudzał wtedy we mnie strach i respekt. Teraz stał przede mną czuły ojciec patrzący z miłością na swojego maleńkiego synka. Ostrożnie manewrował kruchym ciałkiem, aby nie zrobić mu krzywdy. Podszedłem bliżej i przytuliłem się do jego szerokich pleców. Wspiąłem się na palce i pocałowałem swojego mężczyznę w kark.

- Bardzo cię kocham, nie potrafiłbym już bez ciebie żyć – wyszeptałem mu wprost do ucha. Odwrócił się i pocałował mnie delikatnie w usta.

- Też cię kocham skrzacie, ale czy możesz mi powiedzieć jak do cholery to się nakłada? – Podsunął mi pod nos pampersa. Wziąłem go od niego, spojrzałem na zmarszczony z irytacji nos i zacząłem chichotać na całego. Teoretycznie wiedziałem jak się to robi. Widziałem wielokrotnie na filmach. W praktyce niestety było to o wiele trudniejsze. Wiercący się Avis utrudniał zadanie i miał z tego niezłą zabawę. Zanim udało się nam wspólnymi siłami go ubrać obsikał nas przy tym dwukrotnie. Włożyłem łobuziaka do kołyski, natychmiast zaczął mruczeć coś do siebie po swojemu, a oczka zaczęły mu się kleić. Zacząłem głaskać go po jasnej główce. W ciągu kilku minut zasnął. Wyciągnąłem rękę do demona.

- Co powiesz na wspólny prysznic? Chyba nie zamierzasz położyć w tym stanie do łóżka? – pchnąłem go w stronę łazienki.

- Prysznic, phi –złapał mnie na ręce i w jednej chwili znaleźliśmy się w jaskini z ciepłym źródełkiem. Wylądowaliśmy w stawku w ubraniach. Wystarczyło jedno krótkie mruknięcie Avgara i już byliśmy nadzy. Pisnąłem zaskoczony i usiadłem na miękkim piaseczku, żeby zakryć wszystkie strategiczne miejsca. Było dość płytko, bulgocąca woda sięgała mi zaledwie do ramion. Mimo, że już od dawna byliśmy kochankami nadal odczuwałem zażenowanie swoją nagością w jego obecności. Podniosłem głowę do góry i przed samym swoim nosem zobaczyłem członka demona już w pełnej gotowości. Zarumieniłem się gwałtownie, ale nie mogłem się powstrzymać, żeby go nie dotknąć. Pogładziłem delikatnie aksamitną skórkę i usłyszałem cichy jęk wydobywający się z ust mężczyzny.

- Lui, lepiej się tym nie baw, bo skończymy zanim zaczęliśmy – mruknął nieco ochryple i usiadł obok. Wziął mnie na kolana i posadził twarzą do siebie. Odruchowo owinąłem nogi dookoła jego talii. Pochylił się i wpił ustami w moje spragnione wargi. Całował zachłannie jakby chciał mnie pożreć. Poczułem jak jego dłonie zaciskają się na moich pośladkach. Jeden z jego palców zakradł się w pobliże mojej dziurki i zaczął ją umiejętnie masować, wyrywając z mojego gardła ciche westchnienia.

- Przestań się ze mną droczyć – warknąłem do niego i niecierpliwie pokręciłem biodrami.

- Powiedz głośno czego chcesz, bo inaczej nic z tego – uśmiechnął się i possał płatek mojego ucha.

- Nigdyy… – chciałem na niego krzyknąć, a wyszedł z tego przeciągły jęk. Ten drań uniósł mnie nieco do góry, a potem zaczął przygryzać i podszczypywać nabrzmiałe sutki. Wiłem się w jego ramionach drżąc na całym ciele. Tak bardzo pragnąłem spełnienia, a ten łajdak się ze mną drażnił doprowadzając mnie do szaleństwa. Kierowany przez instynkt i otumaniony pożądaniem sięgnąłem do tyłu, złapałem jego sączącego członka i nabiłem się na niego jednym ruchem. Ból jaki poczułem trochę mnie otrzeźwił. Wgryzłem się w szyję mężczyzny i znieruchomiałem.

- Głuptas – wyszeptał mi czule do ucha – po co się było tak śpieszyć. Nie zdążyłem cię nawet nawilżyć. Jutro będziesz kulał jak stary dziadek. – Poruszyłem się na próbę. Penis demona musiał otrzeć się o moją prostatę, bo ogarnęła mnie obezwładniająca przyjemność.

- Zacznij mnie w końcu pieprzyć, bo nie ręczę za siebie – zacisnąłem wewnętrzne mięśnie na jego gorącym członku. Sapnął i chwycił mnie za tyłek. Narzucił bardzo ostry rytm. Mocne, nieco brutalne pchnięcia wyrzuciły mnie w inny wymiar pełen głośnych, pełnych ekstazy okrzyków i różowej mgiełki okrywającej mój oszołomiony przyjemnymi doznaniami mózg. W końcu całe ciało spięło się, wygięło w łuk i obfity strumień spermy poleciał na brzuch mężczyzny. Avgar natychmiast poszedł w moje ślady, jęknął i gwałtownie wystrzelił w moje wnętrze. Potem przytulił mnie mocno i namiętnie pocałował.

- Mam coś dla ciebie – wyciągnął do mnie zaciśniętą pięść. Otworzył ją i zobaczyłem dwa proste, złote pierścienie pokryte starożytnymi elfickimi runami. Mniejszy wsunął mi na palec.

- Biorę sobie ciebie na towarzysza. Wszystko co mam - ciało, dusza i rzeczy materialne należą także do ciebie. Kocham cię skrzacie i teraz już na zawsze będziemy razem  – Zobaczyłem tyle miłości w jego szkarłatnych oczach, że bez wahania wziąłem od niego drugą obrączkę i włożyłem mu na rękę.

- Biorę sobie ciebie na towarzysza, a wszystko co mam już dawno sobie wziąłeś, więc nie ma po co strzępić sobie języka – zarzuciłem mu ręce na szyję, a on parsknął beztroskim śmiechem jakiego nigdy u niego nie słyszałem.

………………………………………………………………………………

Adam

Miałem nadzieję, że do weekendu ten głupi Tomek znajdzie sobie inny obiekt westchnień. W szkole był znany z niestałości w uczuciach. Co miesiąc miał innego chłopka. Niestety przeliczyłem się w swoich kalkulacjach. W piątek po lekcjach ten palant czekał na mnie w bramie z ogromnym plecakiem w ręce. Nie miałem wyjścia i musiałem zabrać drania ze sobą. Do Posoki zawiozła nas Sonia, która właśnie wracała z zakupami do domu. Tak jak się umówiliśmy z Nissimem wcisnąłem Tomkowi kit z programem ochrony świadków i zawiązałem mu oczy. Opaskę ściągnąłem mu dopiero jak byliśmy w zamku. Z opadniętą szczęką i wyrzeczonymi oczami rozglądał się dookoła.

- Ale chata, w życiu takiej nie widziałem! Mieszkasz jak jakiś średniowieczny wielmoża. Możemy pozwiedzać? – odezwał się entuzjastycznie.

- Może potem, teraz zaprowadzę cię do twojego pokoju. Za godzinę przyjdę po ciebie. Kolacja jest o dwudziestej – zaprowadziłem go na piętro i do wielkiej komnaty całej wypełnionej antykami. Lwią część pokoju zajmowało ogromne łoże z baldachimem. W kominku palił się ogień. Podłogę przykrywał piękny turecki dywan.

- Tam po lewej masz łazienkę do swojej dyspozycji. Zostawię cię samego – Zamyślony powlokłem się do swojego pokoju. Zastanawiałem się jakby tu pozbyć się intruza. Nie ma mowy żebym wytrzymał z nim przez trzy dni i patrzył jak klei się do mojego opiekuna. Wróciłem o umówionej porze i zdębiałem na widok Tomka. Tym razem naprawdę przeszedł samego siebie. Jego ubranie było tak obcisłe jak skóra węża. Znać było każdą wypukłość na jego zgrabnym ciele. Nie miałem pojęcia jak udało mu się w to wcisnąć. Wyeksponował wszystkie swoje atuty jak tania dziwka.

- Podoba ci się? – zapytał najwyraźniej zachwycony samym sobą. – Doszedłem do wniosku, że na posiłek w takim niezwykłym miejscu powinienem się jakoś elegancko ubrać.

- Czyli to jest twój wizytowy strój? – omal nie udławiłem się śliną. –Lepiej już chodźmy. – Po drodze zastanawiałem się jakim cudem taki idiota został kapitanem drużyny koszykówki. Postanowiłem uzbroić się w świętą cierpliwość i jakoś przetrwać ten dzień. Niestety jak tylko usiedliśmy przy stole Tomek zaczął roztaczać swoje wdzięki. Zachowywał się zupełnie jak głuszce podczas godów. Stroszył piórka, szczebiotał jak pensjonarka, wyginał i wypinał przybierając coraz wdzięczniejsze według niego pozy. Jednym słowem robił co mógł, żeby zwrócić na siebie uwagę Nissima. Demon przyglądał się temu przedstawieniu z rozbawionym uśmieszkiem od czasu do czasu rzucając jakąś uwagę, która powodowała ze ten błazen mizdrzył się jeszcze bardziej. Jadłem powoli, a każdy kęs stawał mi w gardle. Starałem się nie patrzyć w ich stronę, ale i tak wszystko się we mnie gotowało. Tomek sprytnie  przesuwał swoje krzesło i w ten sposób po kwadransie znalazł się obok mojego opiekuna. Teraz mógł go molestować także czynnie. Dotykał go niby przypadkiem przy każdym ruchu, a ten drań mrużył tylko oczy i wyglądał jakby mu się to bardzo podobało. Kiedy jednak kapitan położył rękę na jego udzie w wymownym geście nie wytrzymałem i rzuciłem widelec na talerz. Mój gniew gdzieś się ulotnił i zrobiło mi się strasznie przykro. Poczułem jakiś ucisk w piersiach, a do oczu zaczęły się cisnąć łzy. – O nie, nie pozwolę się upokorzyć! Muszę stąd szybko wyjść, zanim się rozryczę! – wstałem i odsunąłem gwałtownie krzesło.

- Co się stało muszko? – zapytał Nissim.

- Chyba jestem tutaj zbędny! – warknąłem niegrzecznie. – Jak chcecie się poseksić to nie będę wam przeszkadzał! Trzeba było mnie uprzedzić, to zjadłbym kolację u siebie – wybiegłem z jadalni.

- Adam zaczekaj!- Z daleka dobiegł mnie głos demona i pobudził do jeszcze szybszego poruszania się. Zamknąłem się w sypialni i z głośnym szlochem rzuciłem na łóżko. Właśnie do mnie dotarło, że dla Nissima jestem tylko smarkaczem, którym opiekuje się z obowiązku. Taki przystojny, inteligentny i w dodatku bogaty mężczyzna bez trudu znajdzie sobie kochanka, albo lepiej dwóch. Co mógłby robić z takim głupim niedoświadczonym dzieciakiem jak ja? Będę musiał znosić w domu jego kolejne zdobycze, aż pęknie mi serce. Wstałem, wyciągnąłem z szafy plecak i zacząłem się pakować trzęsącymi rękami. Najwyższy czas stąd odejść i nie być dla nikogo zawadą. Nagle poczułem jak czyjeś ciepłe ramiona mnie obejmują. Szarpnąłem się do przodu chcąc się uwolnić.

- Co robisz skarbie? – Nissim łagodnie wyciągnął mi z ręki ubrania. Usiadł na łóżku i pociągnął mnie na swoje kolana. – Dlaczego płaczesz?

- Wcale nie, coś mi wpadło do oka – szedłem w zaparte pociągając nosem.

- Maleńki jak długo jeszcze będziesz uciekał przed problemami, kiedy wreszcie mi zaufasz – uspokajająco głaskał moje plecy. – Jestem tutaj dla ciebie, a ty udajesz, że mnie nie dostrzegasz.

- Bzdura – najeżyłem się ponownie – dzisiaj akurat to jesteś tu dla Tomka. Lepiej wróć na dół, bo bzykanko jeszcze ci ucieknie! Nie będę ci już zawadzać, przeprowadzam się do Soni, a jak mnie nie zechce to wrócę do rodziców!

- O czym ty mówisz, naprawdę zamieszkałbyś znowu z ojcem? Przecież ty go nienawidzisz! – Ujął w dłonie moją twarz i odwrócił ją do siebie tak, że teraz patrzył prosto w moje oczy. – Kochanie….

- Nie słodź mi tutaj! Twoje kochanie jest w jadalni! – przerwałem mu i zacząłem się wyrywać, bo poczułem, że znowu zaraz się rozpłaczę.

- Adaś, to niemożliwe żebyś nie wiedział jak bardzo mi na tobie zależy – czule pogładził mój policzek.

- Udowodnij to!

- Jak, przecież do ciebie nic nie dociera. Wymyślasz coraz bardziej niemądre teorie zamiast ze mną szczerze porozmawiać – zdziwił się demon.

- Prześpij się ze mną – wyrwało się niespodziewanie z moich ust – chcę, abyś był moim pierwszym kochankiem – zarumieniłem się po same uszy jak dotarło do mnie to, co właśnie wykrzyczałem mu w twarz.

- Jesteś pewny, że tego właśnie chcesz – spojrzał mi głęboko w oczy. Coś musiał z nich wyczytać, bo westchnął głęboko i delikatnie mnie pocałował. – Dobrze słońce, zrobię co zechcesz – wziął mnie na ręce i zaniósł do swojej sypialni. Położył mnie na swoim ogromnym łóżku, a sam ulokował się obok. Zaczął wodzić palcami po mojej klatce piersiowej, a guziczki koszuli jakimś cudem same się odpinały.

- Nissim – wyjąkałem niepewnie.

- Rozmyśliłeś się? – uśmiechnął się do mnie tym swoim oszałamiającym uśmiechem.

- Eee… wiesz…- stękałem cały czerwony na twarzy. – Tylko bez robienia Jajek proszę, wolałbym najpierw skończyć szkołę . Poza tym w mojej rodzinie często występują bliźniaczki, wiec sam rozumiesz…- Nissim pochylił się i wpił w moje usta skutecznie mnie uciszając.

- Strasznie z ciebie wymagająca mała muszka. Nie wystarczy, że cię kocham, muszę jeszcze spełniać wszystkie twoje zachcianki – westchną ciężko dając mi do zrozumienia jak trudne zadanie przed nim postawiłem. Jednym słowem kpił sobie ze mnie w żywe oczy, ale mnie to zupełnie nie obchodziło. Do mojego serca dotarło tylko to jedno najważniejsze słowo. Poderwałem się z pościeli i usiadłem zdumionemu mężczyźnie na biodrach.

- Rozbieraj się demonie – szarpnąłem za pasek jego spodni – skoro jesteś mój, to musisz spełniać bez szemrania wszystkie moje rozkazy. - Położyłem się na nim i mocno objąłem go za szyję. Skorzystałem z tego, że otworzył usta chcąc o coś zapytać. Wdarłem się do środka szturmem, a zaskoczony Nissim tylko zamrugał długimi rzęsami i poddał się bez walki. Ta jędza Kaśka czegoś mnie jednak nauczyła. Wredna z niej była dziewucha, ale całowała naprawdę po mistrzowsku.

KONIEC

……………………………………………

Betowała i robiła za Wena Niebieska

Dziękuję wszystkim czytelnikom, którzy wytrwali ze mną do tego momentu. To było  moje najdłuższe opowiadanie. Fabuła trochę poszła w las, ale trudno. Mam nadzieję, że bawiliście się równie dobrze jak ja podczas pisania tej historii. Jest już prolog współczesnego, polskiego fantasy ,,Narzeczona dla czarta" tym razem coś o naszych rodzimych diabłach. Zawsze jak kończę jakieś opko, to robi mi się strasznie smutno. Będę tęsknić za mieszkańcami Posoki.

Chciałam Pozdrowić Mefisto, ale nie wiem dlaczego nie mogę wejść na tego bloga. 8.08.2020